dolanmış çarpık ruhlar

Eskidendi o çarptığın yerde güller actirmalar

Şimdi moda olmuş vurkaçlar

Özgürlük sandığımiz şeyin altında 

kaybolarak olmuşuz tutsak

Anı yaşayalım derken

 hiçliğe doğru evrilmisiz

Hiclesen duygularımız sanarken

Bir bakmışız biz hiclesmisiz 

Rüya gibi yaşamayı birakip

Her şeyi bir rüya gibi görmeye 

başlamışız, baskalasmisiz

Algilarimiz puslu, kalbimiz yaslı 

Hangisi bir adım geri atıp bakar ki haline 

Herkes bir şeylerin yarışındayken

Oysa tek önemli olan kendinle yarışınken

Banane dünyanın kalanindan

Haberin var mı gökyüzünün halinden

                           doğanın 

Kiyaslar durur tüm gün 

İllüzyon dünyaya yetişmeye çalışırken 

Ayakları dolanır ruhuna kaybolur

Buldum sandığı kendisi mıdır acaba

Ya da kaçtığımı, gelip durur önüne 

Anlamaz ki..

Bir durup baksa aynaya

.. aradığı orda

Kaçtığı orda.. 

Dolanir durur, bir ömür 

Sahte ruhlarda aranır durur 

Kayıp durur, devran donerken

Hesap sorup durur, yoluna çıkanlara

Kendi yoluna taşlar koyarken.. 

boşluğa koy beni

 Dışarıya bakıyorum
Şarkılar bile sağlamıyor yürümemi
Koşmak ise artık çok yaşlı
Vazgeçmiyorum ama yoruluyorum
Kuruyorum
Kelimelerden boğuldukça
Ruhum kaldırmıyor
Kalabalık ihaneti

Tek birinin yokluğu
Oturur anılarıma
Uzanmaz geleceğime

Ne zaman biter
Kavgamız
Ne zaman kavuşur
Kaybolan geçmişimiz


Zamansa çok ağır anlamlı bir kelime
Hızlı büyüdüm yokluğunla
Kimi koyarım senin yerine
Güçlüyüm onsuzda
Sadece sözde

Riverside

     Bir dumanı kovuşturduğumuz gibi kovuştursak kalabalığı.
     Kaçı bilir sessizliğini kaçı okuyabilir ellerindeki yalnızlığı.
     Koşmak veya yürümek kapatır içindeki sesi.
    Yürürsün yürüdükçe kaçarmışçasına hiç dönmeyecek gibi ya da ardından gelmeyecek gibi .
    Bu sefer adımların hesap sorar sana vurur yüzüne.
    Sıkılmadın mı insanların duygularındaki transparanlıktan


    Hepsi bilgeç hepsi çok konuşur hepsi hiçbir şey bilmezken sen hakkında bir şey öğretir
    Ya da öyle sanar
    Çabalarsın istersin kalabalığı yırtarsın
    Donuk bir maske gülümsemen olur
   

   Bazen bir babayla bazen bir ölümle bazen bir hayalle yüzleşirsin
   Bir şekilde geldik ve yürüyoruz kimimiz koşuyor
   Kalıplaşmışı oynaman beklenir
   Başta sorgularsın çok fazla sonra yenik düşersin
   Sorgula
   Saygın insanlar her zaman haklı değildir hiçbir zaman
   Sokakları sev orası hala gerçek
   Çok bilindik konuştum yine.
   Gökyüzü sahte ama gökkuşağı hala çocuk
 
   
 
   
   

bir mayıs günündenmiş gibi

Kendi benliğimde kaybolmaktan yoruldugum için istiyorum
Hiç bilmediğim bir şehrin sokaklarında kaybolmak

Bulamadıgım için arıyorum istiyorum bir sürü insan tanımak
Bir tane bulunca kendimden duracağım aslında

Dünya sürekli dönen bir çark ve bu çark dönerken çevremdeki herkesin savrulacağını bildiğim için
Tek bırakıyorum kendimi

Beynimin içindeki düşünceler tıpkı ağızda patlayan şeker gibi
Hiç durmadan ard arda ..

Geceleri daha az düşünerek uyumak için
Yoruyorum bu bedeni

İnsanların hepsi çok akıllı olduğu için
Kendimle yarışıyorum sürekli

Ciddiye alınacak çok şey olduğu için
Dalgaya alıyorum hayatı


İnsanların hepsi her şeyi  çok iyi bildiği için
Saf oluyorum her seferinde

Tüm insanlığı sadece "tamam" diyerek susturabilirsin mesela
Çünkü hepsinin tüm derdi haklı olmak

Keşke sadece baksaydım görmeseydim
Keşke bir insandan bin farklı anlam sonuç çıkaramasaydım
Keşke düşüncelerim sussa
Keşke çoğu insan gibi günleri sadece takvimden atlatsam
Keşke gökyüzüne ondan güç alırcasına bakmasam
Keşke gerçekten çocuk olsam

ve insan hep yalnızdır sadece gerçekten sarıldıgı zamanlar hariç.

nihayet boşvermişiz zeki abi

tüm ezberlerimiz doğruydu zeki abi
bile bile yaşadık
korka korka sevdik
hiç inanmadık kendimizi kandırdık
ama güzel sevdik  zeki abi
kahkahalarla yaşadık üzüntümüzü
başkalarıyla attık kendimizi
şarkılarla toplandık
hatıralarla döküldük
hissederek koştuk
hissizleşerek vazgeçtik
istemeden unuttuk
içmeden
başkarının olmadan
güzel maziyle ayrıldık şehirden
gururla gittik

neyse,

Ben hayatın ortasında ellerimi gözlerime bastırıp karanlıkta çıkan şekillere gülerken aksa insanlar yanımdan,

Ne doğru ne yanlış? Doğru kim? Doğru ne demek? Kim buldu bu doğruyu.

Hayat zaten çok fazla karmaşık biz böyle olmamalıydık.

Orda bizi izleyen bi Zeki Müren hep var.

düşünceler beynimde tramboline binmiş gibi. 

bir aslan sarıldığında ancak kendimi tamamlanmış hissedebilicem.

insanlara güvenme tezime her gün bir kişi ekleniyor. 

beynimin %1'ini kullanıyorum buara,o derece duygusalım . 

yine ölümden korkmuyorum,

ölümden ancak hayatınızda sevdiğiniz birisi varken korkabilirsiniz. 

özgürlüğüme sponsor olur musun?

bugünde fazla mesai yaptı beyin nöronlarım.

bi kaderi rahat bıraksam ,

tek isteğim transparan ilişkilerdi.

duvarım yıkıldı,bu sefer gerçeği gelebilir. 

bu insanlar nereye koşturuyor ki? 

sadece,,

Şarkılar sarılsın bana,
Geceler susmasın sabaha kadar,
Herkes "seviyorum" diyemesin mesela,
Denemeyelim yaşayalım,
İnsanlar o  kadar konuşuyor ki şarkılarda çekemez oldum kelimeleri,
Bana kimse kendime sarıldığım an kadar güven vermedi
Ve  çay demlemek kadar huzur vermedi
Yargılama,,
Yine çok konuştu zihnim
Düşünceler dizilse hayallere yol olur,
Git , başka hayatlara sürünmeden dön
Biliyorsun geçmeyecek
Her an kendi olabilen insanlar,yaşıyor aslında
İnsanlara bakma,izle
İnsanların yüzlerinde hayat,
bazen iki insana bakarken dört insan izlersin.
Ve evet hepimiz biliyoruz her şeyi .