Riverside

     Bir dumanı kovuşturduğumuz gibi kovuştursak kalabalığı.
     Kaçı bilir sessizliğini kaçı okuyabilir ellerindeki yalnızlığı.
     Koşmak veya yürümek kapatır içindeki sesi.
    Yürürsün yürüdükçe kaçarmışçasına hiç dönmeyecek gibi ya da ardından gelmeyecek gibi .
    Bu sefer adımların hesap sorar sana vurur yüzüne.
    Sıkılmadın mı insanların duygularındaki transparanlıktan


    Hepsi bilgeç hepsi çok konuşur hepsi hiçbir şey bilmezken sen hakkında bir şey öğretir
    Ya da öyle sanar
    Çabalarsın istersin kalabalığı yırtarsın
    Donuk bir maske gülümsemen olur
   

   Bazen bir babayla bazen bir ölümle bazen bir hayalle yüzleşirsin
   Bir şekilde geldik ve yürüyoruz kimimiz koşuyor
   Kalıplaşmışı oynaman beklenir
   Başta sorgularsın çok fazla sonra yenik düşersin
   Sorgula
   Saygın insanlar her zaman haklı değildir hiçbir zaman
   Sokakları sev orası hala gerçek
   Çok bilindik konuştum yine.
   Gökyüzü sahte ama gökkuşağı hala çocuk